👈در مورد اختلال بیش فعالی- نقص توجه باورهای نادرست بسیاری وجود دارد در ادامه باورهای نادرست و واقعیت های این اختلال بررسی ميشود. واقعیتهای اختلال بیش فعالی-نقص توجه:
o باور نادرست: کودکان مبتلا به این اختلال هیچ وقت نمیتوانند توجه و تمرکز کنند.
واقعیت: کودکان مبتلا به این اختلال اغلب میتوانند روی فعالیتهایی که از آنها لذت میبرند تمرکز کنند. آنها وقتی مشکل حفظ توجه و تمرکز دارند که تکلیف خسته کننده و تکراری باشد.
o باور نادرست: داروها بهترین گزینه درمانی هستند.
واقعیت: داروها اغلب براي درمان این اختلال تجویز میشوند اما ممکن است بهترین گزینه های درمانی نباشند.درمانهای کارآمد برای این اختلال همچنین شامل رفتار درمانی، آموزش، توانبخشی ذهنی، حمایت در خانواده و مدرسه و همچنین ممکن است شامل دادن یک رژیم غذایی مناسب برای کم کردن علائم اختلال باشد.
o باور نادرست: کودکان مبتلا به این اختلال اگر بخواهند میتوانند درست و مناسب رفتار کنند.
واقعیت: کودکان مبتلا به این اختلال ممکن است که بخواهند خوب رفتار کنند اما هنوز در یکجا نشستن، آرام بودن و توجه و تمرکز مشکل دارند. آنها ممکن است سرکش و نافرمان به نظر برسند اما به این معنی نیست که این نافرمانی را از رو عمد و اگاهانه انجام میدهند.
o باور نادرست: با بزرگ شدن کودک علائم اختلال کاهش ميبايد.
واقعیت: اختلال اغلب تا بزرگسالی ادامه پیدا میکند، پس منتظر نباشید که کودک بزرگ شود و علائم اختلال کاهش یابد. درمان به کودک شما کمک میکند تا یاد بگیرد علائم را کاهش دهد و مدیریت کند.
o باور نادرست: همه کودکان مبتلا به این اختلال بیش فعال و فزون کنش هستند.
واقعیت: بعضی کودکان مبتلا به این اختلال بیش فعال هستند اما بسیاری از کودکان مبتلا به این اختلال، دارای مشکلات توجه و تمرکز هستند و بیش فعال نیستند. کودکان مبتلا به این اختلال که بی توجه و تمرکز هستند، اما دارای تحرک و جنب و جوش زیادی نیستند ممکن است بی انگیزه به نظر برسند.