مقایسهی فرش ماشینی و دستبافت از جمله قیاسهای باطل است. فرش دستبافت در گسترهی زمان با هنر هنرمندان ایرانی چنان عجین بوده که عرفان و فرهنگ و ادب ایرانی را به زیباترین گونهای به تصویر کشیده، صدرنشین موزههای دنیا گردیده و نام ایران را در دورترین نقاط دنیا، بلند آوازه ساخته است.
رویت فرشهای دستبافت که از مواد اولیهی مرغوب و بیعیب تولید شده باشند، در انسان ایجاد سرور و نشاط مینماید. این نکتهای بسیار جالب و سحرانگیز است که تجربهی آن را به همه توصیه میکنیم. ولی فرشهای ماشینی از دور زیبا هستند و از نزدیک جلوهای ندارند.
گذشت زمان رنگهای فرش دستبافت را جلا میدهد و بر لطافت آن میافزاید، در حالی که از جلوهی فرش ماشینی میکاهد و آن را بیروح میکند.
فرش دستبافت در هر کجا گسترده است در زمستان گرم و در تابستان خنک میباشد، ولی فرش ماشینی به دلیل آن که از مواد پلاستیکی تهیه شده است این خاصیت را ندارد.
فرش دستبافت در صورتی که تمیز نگهداری شود هیچ گونه حساسیت و مخاطرهای برای سلامت دارندگان آن ایجاد نمیکند، در صورتی که فرش ماشینی به دلیل استفاده از مواد پلاستیکی، مخاطراتی را در بر دارد، به طوری که با عبور و مرور بر روی فرش ماشینی، مقداری از پرزها که در این عبور و مرور حالت کهربایی به خود گرفته است در هوا معلق میشود و در مواردی باعث بروز حساسیتهای تنفسی میگردد.
در صورتی که در نگهداری فرش دستبافت دقت شود، با گذشت زمان بر ارزش آن افزوده میشود و چون سرمایهای باقی میماند، در مقابل فرش ماشینی به سرعت مستهلک میشود و سرمایهای محسوب نمیشود.